Burrhus Frederic Skinner

Burrhus Frederic Skinner, 20 Mart 1904'te Pennsylvania'nın küçük bir kasabası olan Susquehanna'da doğdu. Babası cumhuriyetçi bir avukat ve annesi bir toprak sahibi olan Skinner, çok katı bir disiplinle büyüdüğünü belirtiyor: “Bana Tanrı'dan, polisten ve onların gelecek hakkında ne düşüneceklerinden korkmam öğretildi. Sonuç olarak, genellikle vermemiz gerekeni fazla çaba harcamadan yapmak zorunda kalıyoruz.”

Skinner, 1922'de New York'taki Hamilton Koleji'ne girdi ve burada lisans eğitimini İngiliz Edebiyatı alanında tamamladı. Genç yaşlarından itibaren şiir ve nesirle ilgilendi. Lisans eğitimi sırasında katıldığı seminerler ve aldığı derslerle yazar olma yolunda ilerlediğini kanıtladı. Mezun olduğu bir sonraki eve döndü ve kendisini çatıdan uzaklaştırarak ilk profesyonel edebi çabalarına başladı. Bu dönemde "Kara Yıl" olarak anılan Skinner, birkaç gazete haberinin ötesine geçemedi. Bu arada okumaya devam etti, okuduğu romanlardaki karakterleri analiz etti ve bazı çalışmalar buldu, böylece psikolojiye olan ilgisi arttı. Ancak Skinner'ın dönüm noktası bu değildi. Kısa bir süre çalışmak için girdiği kitapçıda Pavlov ve GB by HG Wells. Shaw hakkındaki makaleyle karşılaşmasını ve dolayısıyla davranışçılık ekolünü bir dönüm noktası olarak görüyor. Daha sonra 1928'de Harvard'da yüksek psikolojiye başladı. Ardından 1931'de Harvard'da doktorasını alan Skinner, 1936'da bu kurumda asistan oldu. 1948'de Harvard'a dönene kadar Minnesota ve Indiana Üniversitelerinde ders verdi. bu derslerde kullanılmış ve 1953 yılında Bilim ve İnsan Davranışı adı altında kitap olarak yayınlanmıştır.

Davranışçı ekolü benimseyen Skinner, yayımladığı iki yüzden fazla makale ve yirmiden fazla kitapla psikolojiye önemli katkılarda bulunmuştur. Bu bağlamda pek çok deneme yapılmış ve başta edimsel tümceler olmak üzere birçok kavramla özdeşleştirilmiştir. Hayatının son anına kadar devam eden Skinner, 18 Ağustos 1990'da lösemiden öldü.

Skinner, insan davranışının nedenlerinin tamamen dış incelemeye bağlı olduğuna ve bu kişiyi anlamanın ancak büyük ölçüde nedene ait olabileceğine işaret eder. Özgür iradenin ve hayali içsel beklentilerin bir yanılsama olduğunu bir kez daha savundu. Davranışçı ekolün temelinin davranışın davranışı olması gerektiğini vurgulayan Skinner, bu fikrin özgür iradeyi çürüttüğünü tespit eder.

Skinner, hayvanlarını inceleyerek insan elini anlamlandırmayı amaçladı. Bu amaca ulaşmak için köpek ve güvercin gibi hayvanları içeren birçok deney üzerinde çalıştı. Bu deneylerden en bilineni Skinner's Box (Yorum Deneyi)'dir. Davranışsal öğrenmenin hayatındaki en önemli çalışmalarından biri olarak kabul edilir. Edimsel koşullanma kavramını psikoloji literatürüne kazandırmış ve daha sonra yapılacak eylemleri gerçekleştirme aşamasına geçmiştir. Skinner aracılığıyla, "Radikal davranışçılık" olarak bilinen ayrı bir psikoloji okulu kurdu.

Hayatı boyunca birçok çalışmaya imza atan Skinner, onlarca ödüle layık görülmüş ve eğitmen olarak psikoloji alanında derin izler bırakmıştır. 20. yüzyılın en önemli psikologlarından biri olarak kabul edilir.